Category: Munich

หากจะเดินเล่นในตัวเมืองที่เป็นศูนย์กลางแล้ว เดินได้ทั้งวันอยากแนะนำให้มาที่ จัตตุรัสวิทัวเลียนปรัสท์ ไปมาสะดวกด้วยรถไฟใต้ดินสถานีโผล่มาหน้าหอหอคอยค่ะหากโชคดีได้ดูตุ๊าตาเต้นระบำ บริเวณเดียวกันมีห้างสรรพสินค้า มีโบสถ์คาทอลิกเซ้นท์ ปีเตอร์ที่สามารถขึ้นชมวิว 360 องศา ค่าปีนหอคอยด้านหลังโบสถ์บุคคลทั่วไป 3 ออยโรค่ะ ( ภายในโบสถ์ฟรี หากไม่มีพิธีสามารถเข้าชมและเดินรอบๆภายในโบสถ์ได้ค่ะ) พิพิธภัณฑ์ตุ๊กตา ตลาดสดประจำเมืองวิกทัวร์ขายผักผลไม้ อาหาร เสื้อผ้าและอื่นๆมากมาย มีสวนเบียร์ราคาสูงหน่อยตามปรกติเมืองท่องเที่ยวแต่นาลองใช้บริการค่ะ ร้านค้าสื่อสารเป็นภาษาอังกฤษได้ดีค่ะ และมีโบสถ์บริเวณเดียวกันที่โปรดของฉัน เพราะมีงานแสดงศิลปะติดตั้งจัดแสดงหมุนเวียนตลอดปี ในบางเดือนมีแสดงดนตรีการกุศลด้วย

ออกเสียงใกล้เคียงมาเรียนพลัทซ์ แน่อยู่แล้วว่าคนล่ะที่จตุรัสมาเรียฮิล์ฟ ตั้งอยู่ฝั่งขวาของแม่น้ำอิซาที่ใหลผ่านใจกลางเมืองมิวนิก มีโบสถ์และหอระฆังสไตล์ นีโอ-กอทิกสูงเด่นเป็นสง่า โบสถ์โดนระเบิดสมัยสงครามโลกครั้งที่สองเสียหายไปกว่าครึ่ง ตัวหอระฆังยังคงอยู่และเห็นได้ชัดจากอิฐแดงๆส่วนตัวโบสถ์ต้องซ่อมแซมด้วยปูนเปือยและกระจกใสแทนกระจกสีสเตนกลาสแลดูใหม่มากจากพื้นถึงเพดานเลย

ที่โบสถ์มีสิ่งล้ำค่าเป็นหน้าเป็นตานั่นคือ Carillon ระฆังโบสถ์ใหญ่ เสียงกังวาลและสวยงามมาก โบสถ์มีไกด์อาสาสมัครพาขึ้นชมการบรรเลง คาริลอน บรรไดวนกว่า 40 เมตร มีสามรอบ บ่าย 3,4และ5 โมงเย็นรอบละ 12 คนเท่านั้น ขึ้นไปพูดคุยกับนักบรรเลงและลองบรรเลงเองด้วย กลับลงมาก็บริจาคเป็นทุนสร้างและซ่อมแชมด้วยค่ะ ไกด์เล่าว่า คาริลอนปัจจุบันอายุ 60 ปีแล้วและเป็นความภาคภมิใจของโบสถ์ขนาดมาเรียนพลัทซ์ต้องชิดซ้าย

งานแฟร์ประจำปี Auer Dult ของที่นี่ยังเป็นหน้าเป็นตาจัดทุกฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อนและใบใม้ร่วง คราวล่ะหนึ่งสัปห์ดา ในงานมีเครื่องเล่นอย่างงานวัดที่เมืองไทย มีชิงช้าสวรรค์ เครื่องสวิง ยิงปืนโยนกระป่องแลกตุ๊กตา น่าสนุกมากสำหรับทุกเพศวัยในครอบครัว และสวนของขายเซรามิกและงานหัตกรรมจากผู้ผลิตโดยตรงและของเก่าราคาแพง โซนของอาหาร (ฉันชอบการมัดจำขวดและภาชนะ นำกลับมาคืนเจ้าของร้าน ผู้ซื้อเก็บกวาดสำหรับลูกค้าคนอื่นๆ ลดขยะไปในตัวด้วย)แต่ราคาค่อนข้างสูง และโซนสุดท้ายขายของทันสมัยของใช้ในครัวเรือราคาถูกคุณภาพดี

เป็นสวนสาธารณะเล็กๆกลางเมืองใกล้สถานี Karlplatz ด้านหน้าเป็นลานน้ำพุ มีรูปปั้นพุเทพเจ้าเนฟจูนตั้งเด่นเป็นสง่า รอบๆเป็นแปลงดอกไม้สวยสดตลอดปี ด้านหลังเป็นพาวิเลี่ยนเล็กๆแสดงงานศิลปะ เข้าชมฟรี รอบลานน้ำพุมีม้านั่งพัก สวนไม้ยืนต้นสูงฉลูด เราเดินผ่านหลายครั้งพยายามเดินเลี่ยงและใช้ถนนแทน ไม่เดินลัดตัดผ่านสวนเนื่องจากรกครื้มแล้ว รู้สึกบรรยากาศแปลกๆ มีเด็กหนุ่มตัวผอมๆหน้าตาแขกๆเหมือนชนอพยพป้วนเปี้ยนแถวนั้นเยอะมาก ก็ไม่ถึงกลับน่ากลัวเพราะมีคนสัญจรไปมาขวักไขว่ไม่น้อย ฉันชอบเมืองใหญ่อย่างมิวนิกที่ผังเมืองมีพื้นที่สีเขียว พื้นที่สาธารณะให้นั่งพักและทำกิจกรรม นักท่องเที่ยวอย่างฉันไม่มีความจำเป็นต้องเดินเข้าคาเฟ่ทุกครั้งที่อยากนั่งพัก หลายครั้งที่ฉันพกน้ำดื่มและทำแซนวิชติดกระเป่ามานั่งลอยชายและกินข้าวในสวนธารณะอย่างนี้  อาคารเล็กจากมุมนี้เป็นหอแสดงงานศิลปะ หมุนเวียนทุกสามเดือน เข้าชมฟรีค่ะ

เสน่ห์ของตลาดเปิดท้ายขายของ ไม่ว่าจะเปลี่ยนแล้วกี่มือไม่สำคัญ ที่ฉันชอบคือบรรยากาศและความตื่นเต้นที่เจออะไรๆที่แบบ เตะตาแล้วปล่อยผ่านไปไม่ได้ทั้งราคาก็แฟร์ สำหรับคนซื้อและคนขาย ของบางชิ้นยังใหม่สะอาดปล่อยตลาดเพราะเก็บไว้แล้วรกบ้าน หรือบางชิ้นหมดสมัย หรือของบางชิ้นขายดีกว่านำไปทิ้งเป็นขยะ ของบางชิ้นเป็นสิ่งที่คนซื้อกำลังมองหาและหลายอย่างมีศิลปินมาซื้อเป็นวัสถุดิบนำไปสร้างสรรค์เเป็นผลงานศิลปะ และก็เจอหลายชิ้นที่แบบ ใครจะซื้อ…

ตลาด ดากล์ฟิน เป็นสนามแข่งม้าเก่าแก่ของเมือง ยังมีการจัดแข่งม้าบ้างเป็นครั้งคราว วันศุกร์-เสาร์  ในฤดูร้อนเปิดเป็นตลาดเปิดท้ายฯ ใหญ่มากมีสินค้า พ่อค้าแม่ขายเยอะพอสมควร เดินสนุกแบ่งออกเป็นสามโซน โซนใต้ต้นไม้ร่มรื่นเดินสบาย โซนกลางเต้นเป็นของพ่อค้ามืออาชีพ ขายของถูกๆเหมือร้าน20บาทที่เมืองไทยและโซนสามแบบเปิดโล่งหน้าสนามม้าวันแดดร้อน ร้อนมากเลยและสนุกมากเช่นกันเปิดตั้งแต่ 6 โมงเช้าถึง 4 โมงเย็น วันศุกร์ของไม่เยอะเท่าวันเสาร์ค่ะ ยังมีตลาดเปิดท้ายในเมืองอีกสองสามแห่งแต่ขนาดเล็กกว่าและของไม่น่าสนใจเท่าที่นี่ เช่นที่ Olympiapark Flohmarkt und Flohmarkt Riem ค่ะ

 

วันนี้พยากรณ์อาการบอกว่าแดดออก คือโอกาศทองและวันพิเศษสุดๆวันหนึ่ง  หอศิลปะ Pinakothek ไม่ใช่จุดหมาย ฉันออกไปตามหางานเก็บภาพ Street Art ที่อ่านเจอในหนังสือพิมพ์ดีกว่า มิวนิกขึ้นชื่อมากเรื่องรัฐบาลท้องถิ่นสนับสนุนการแสดงออกในแขนงนี้ นอกจากอนุญาติการอย่างถูกกฏหมายในบางพื้นที่แล้ว ยังมีการว่าจ้างงานเป็นเรื่องเป็นราว เช่นตามใต้สะพานทางด่วน แปลงเป็นที่จอดรถ รัฐบาลได้ค่าจอดรถ ศิลปินได้แสดงผลงานและค่าจ้าง ประชาชนรู้สึกปลอดภัยในการสัญจรดูปลอดภัยและเป็นมิตรด้วย สถานที่คลาสสิกอย่างทางรถไฟออกจะลำบากและเป็นเขตหวงห้ามแถมเส้นทางยาวเหยียดการนั่งรถไฟชมแบบผ่านๆก็รื่นรมย์ไปอีก ที่หาดูง่ายจะถนนเรียบแม่น้ำอิซาและใต้สะพานและแหล่งทีใหญ่และงานสมบูรณ์มาก ที่ฉันไปมาเมื่อวานคือ Hall of fame, Tumblingstrasse. มีงานแจ๋มๆจากศิลปินหลายคนด้านในเป็นสนามประลองงานและทดสอบฝึกปรือฝีมือ ฉันเจอและพูดคุยกับศิลปินสามสี่คนกำลังเพ้นพ่นงาน และมีบางคนยังคงไม่อยากแสดงตัวปฏิเสธถ่ายรูปทำให้นึกถึงบุคคลิกเพื่อนศิลปินหนึ่งที่ปกปิดหน้าสเมอเวลาเรายกกล้อง

ไม่ว่าจะเดินทางมาหอศิลป์ บุคไคล์ม ด้วยทางเรือสำราญหรือทางรถไฟ ก็ต้องเดินผ่านหมู่บ้าน แบร์นเรียด์ เราเดินทางมาในเดือนกรกฎาคม หน้าร้อนแดดจัดฉันเดินสวมหมวก กางร่มใส่แหว่นดำกันแดด ท้องฟ้าสีคราม ทะเลสาปสีเขียว หมู่บ้านประดับตกแต่งด้วยดอกไม้สวยงาม สีสันสดใส  บ้านหลายหลังยังครึ่งปูนครึ่งไม้ ในสวนปลูกแอปเปิ้ล ลูกแพร์ แบ่งสวนปลูกผักและสมุนไพรก็มี เราแวะเข้าโบสถ์ประจำหมู่บ้าน แวะซื้อน้ำเย็นที่ร้านขายของชำ เดินผ่านเสาหลักหมู่บ้าน เสาหลักนี้สูงเกือบสามสิบเมตรติดธงแสดงให้เห็นว่าหมู่บ้านมีอะไรที่เห็นมีร้านอาหาร ท่าเรือ ร้านขนมปัง ช่างทำกุญแจ เฟอร์นิเจอร์ เป็นต้น หมู่บ้านค่อนข้างสงบเงียบน่าอยู่ ถึงแม้จะเป็นเมืองที่มีรถไฟผ่าน นักท่องเที่ยวก็ไม่พลุกพล่านยังคงกระจุกตัวกันแค่ริมทะเลสาปมากกว่า นอกจากเอ่ยขอซื้อน้ำดื่มก็ไม่ได้เอ่ยปากสนทนากับคนแปลกหน้าเลย จะมียิ้มหวานให้กับคนเดินผ่าน คงไม่ใช่คนท้องถิ่นแน่ๆ

เป็นหนึ่งในห้าทะเลสาปน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดในเยอรมันนี ทะเลสาปสตาร์นแบร์ก ห่างจากมิวนิกประมาณ 25 กิโลมตร เรานั่งรถไฟมาลงที่สถานีสตาร์นแบร์กเพื่อต่อเรือสำราญไปเที่ยวหอศิลป์ บุคไคล์ม เรือสำราญบริการเฉพาะช่วง เมผษายน ถึงตุลาคมเท่านั้นนะคะ หากจะขับรถมาก็สะดวกอีกทาง ไม่อยากนั่งเรือมาเดินป่าหรือปั่นจักรยานรอบทะเลสาปยังได้แค่ 47 กิโลเอง

เราจองแพ็กเกจเดย์ทริป นั่งรถไฟ ล่องเรือสำราญและเข้าชมหอศิลป์ จองตั๋วและวางแผนเที่ยวได้ที่นี่ค่ะ http://www.seenschifffahrt.de ล่องเรือตอนเช้าอากาศเย็นสบาย สองฝั้งริมน้ำสวยงามด้วยป่าไม้ รีสอร์ท บ้านและสวนส่วนตัว กีฬาทางน้ำ และปาร์ตี้ริมฝั่งน่าสนุกมาก ห่างออกไปหน่อยสามารถมองเห็นบ้านพักริมน้ำ(ปราสาท)ขององค์ประมุขไทยรัชกาลที่10 อยู่ลิบๆ ภายในเรือบริการอาหารและเครื่องดื่ม ชิมเค้กอร่อยและกาแฟคนล่ะถ้วย ในวันเดินทางแดดจัดสมาราถเห็นวิวเทือกเขาแอล์ปด้วยค่ะ ขากลับเรานั่งบนด่านฟ้าของเรือจิปเบียร์เย็นๆชื่นใจมาก ผิวนี่เกรียมสีชมพูเป็นกุ้งเผากันเลย

ครั้งแรกที่มาที่นี่เพราะแฟนเอาใจ เห็นว่าตอนนั้นฉันกำลังทำโปรเจค สตรีทอาร์ทที่เชียงใหม่ และในปีนั้นที่บูคไคล์ม มิวเซียมจัดแสดงนิทรรศการ สรีทอาร์ทอยู่ด้วย (นิทรรศการหมุนเวียนผ่านไปแล้วแต่ปัจจุบันยังมีผลงานหลายชิ้นให้ชมที่สนามหน้าและภายในอาคารค่ะ รับรองตื่นตาตื่นใจ)

การเดินทางมาพิพิธภัณฑ์จากมิวนิกได้หลายทางแต่ขอแนะสองทางคือ ด้วยรถไฟ S Bahn สาย 6 มาลงที่สตานแบร์ก Starnberg Station เพื่อต่อเรือสำราญที่  Starnberg See ในช่วงเมษายน -ตุลาคม ของปีเท่านั้น ตรวจสอบตารางเดินเรือและซื้อตั๋วที่นี่ค่ะ Bavarian lakes  จากท่าเรือเดินต่ออีกประมาณกิโลเมตรผ่านหมู่บ้านมายังหอศิลป์

หรือจะนั่งรถไฟยิงยาวจากมิวนิกไปลงที่สถานี แบร์นรีด Munich – Bernried จองตั๋วและวางแผนการเดินทางเช็คจากเว็ปไซด์ www.reiseauskunft.bahn.de ตอนซื้อตั๋วเข้าชมหอศิลป์โชว์ตั๋วรถไฟได้ส่วนลดคนละหนึ่ง ออยโร แน่ะ(ปรกติก 8.50 ออยโร) จากสถานีมาหอศิลป์เดินผ่านหมู่บ้านประมาณสองกิโลเมตรหรือแท็กซี่ประมาณ 7 ออยโรค่ะ

ความพิเศษของหอศิลปะแห่งนี้ประกอบด้วยเรื่องเด่นทางด้าน สถาปัยกรรมที่ออกแบบได้ล้ำสมัยในด้านสิ่งแวดล้อม หอศิลป์ตั้งรายล้อมด้วยสวนป่าร่มรื่นด้านหลังเป็นเนินเขา ด้านหน้าริมทะเลสาปโรแมนติในความรู้สึกของเรา และสุดท้ายคือเป็นหอศิลป์ที่จัดแสดงงานศิลปะแนวอิเพรสชั่นนิส โดยเฉพาะทั้งหมุนเวียนและนิทรรศการถาวร รวมถึงเป็นสถาที่เก็บสมบัติของ แฮร์โลธาร์ กุนเธอร์ บุคไคล์ม ศิลปิน นักสะสมงานศิลปะ นักเขียนชื่อดังของเยอรมันนี

ไอเดียสร้างสรรค์จากการดูงานศิลปะที่นี่ ปฏิมากรรมจากเศษไม้ เศษเหล็กและขยะ หุ่นปั้นคาแร็กเตอร์ตลกและการมีส่วนร่วมองผู้ชมงาน ห้องปฏิบัติการให้เด็กๆสนุกและเป็นการปลูกฝังอีคิว นิทรรศการหมุนเวียน วัตถุโบราณล้ำค่าหลายชิ้นจากเอเซีย(พระพุทธรูปไม้ลงรักปิดทอง เครื่องเขินและงานไม้อีกหลายชิ้นไม่แน่ใจว่ามาจากพม่าหรือทางเหนือบ้านเรา) แอฟริกา เครื่องแก้วอาร์ทนูโว่ ฯลฯ ร้านของขายที่ระลึกทีงานดิไซด์แปลกๆน่าซื้อติดมือ

ส่วนตัวชื่นชอบที่จะมาที่นี่เอามากๆ แวะมาทุกครั้งต่อเติมพลังสร้างสรรค์และพักผ่อนจิตใจ ชอบชานที่ยื่นทอดยาวออกไปให้เห็นวิวสวยของทะเลสาบ ตัวอาคารที่ออกแบบเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ

 

 

ขึ้นชื่อว่าคนเยอรมันส่วนใหญ่จะระเบียบวินัยและรักษาความสะอาดสะอ้านและเคารพกฏระเบียบจัด ก็ยังมีส่วนน้อยที่แหกกฏเช่นชาวโลกส่วนอื่นๆ งานกราฟฟิตี้จึงยังมีให้เห็นทั่วไป ส่วนที่มิวนิกจะเห็นผลงานค่อนเยอะแถวใต้สะพานข้ามทางด่วนและแม่น้ำ และทางลอด บางแห่งต้องขออนุญาติเป็นเรื่องเป็นราว บางแห่งก็ได้ค่าจ้างด้วยเช่นสวยเบียร์เป็นต้น เมื่อเดือนก่อนมีงานนิทัศกาลแสดงผลงานศิลปินหลายคนที่แกลเลอรี่แบบรวบรวมเป็นภาพถ่ายและเป็นหนังสือภาพ สองสามวันก่อนเราเลยลองตามงานยังสถานที่แสดงผลงานจริงของ Matthias Loomit, Philipp Frank, CMP One and Rafael

เป็นปราสาทราชวังเก่าปัจจุบันเปิดให้นักท่องเที่ยวเข้าชมความอลังการในอดีต ภายในมีศิลปะวัถุ เฟอร์นิเจอร์โดยเฉพาะใครที่ชื่นชอบศิลปะแบบบาร็อกรวมถึงภาพจิตกรรมมากมายคะ บริเวณสวนรอบๆปราสาทสไตล์ฝรั่งเศสเปิดให้เดินชมฟรี และสวนป่าบริเวณนี้ยังเป็นที่เหมาะสำหรับนักปั่นจักรนยาน และผู้คนท้องถิ่นมาเดินทอดน่อง ปราสาทมีอาณาเขตกว้างขวางมากๆคะ และเชื่อมสวนเบียร์และสวนพฤกษศาตร์ด้วย ดังนั้นถึงแม้จะห่างไกลออกมานอกใจกลางเมืองมากแต่เป็นย่านที่ใช้เวลาทั้งวันได้คะ