จะไปใหนดี ก่อนอื่นต้องมาทำความรู้จักกับระบบขนส่งของเมืองเกียวโตกันคะ แม้ได้ขึ้นทะเบียนมรกโลกแต่โตเกียวก็มีเทคโนโลยีเรื่องการคมนาคมที่อัศจรรย์มากๆ แม้ไม่มีสนามบินการเดินทางมาเกียวโตก็สะดวกมากด้วยรถไฟ หรือ JR ที่เราจะใช้สถานีเป็นนจุดศูนย์กลางและเป็นแลนด์มาร์กของเราคะ และรถไฟใต้ดิน รถบัสที่วิ่งระหว่างตำบลรอบนอก ภายในตัวเมืองก็สะดวกด้วยรถบัสที่วิ่งเป็นสายๆ
การซื้อตั๋ววันหรือ Day Ticket คุ้มสุดๆคะ ขึ้นรถบัสตัดปัญหาว่าจะหลงไปเลยคะ ทุกป้ายรถเมล์เป็นระบบคอมพิวเตอร์ ตรงต่อเวลาและมีภาษาอังกฤษชัดเจน หมายเลขรถแต่ละสายชัดเจน จะลงก็มีประกาศที่จอและเสียงสองภาษา ขึึ้นแล้วจ่ายทีหลังที่กล่องข้างคนขับพร้อมมีเครื่องแลกทอนเหรียญด้วยคะ จะซื้อก่อนล่วงหน้ามีแบบเชื่อมกับรถไฟใต้ดินอีกต่างหาก บรรยายสรรพคุณไม่หมดจริงๆคะ ตั๋วระบบขนส่งที่ว่ามาซื้อได้เองจากตู้อัตโนมัติ กับพนักงานหรือซื้อจากร้านค้าภายในสถานีคะ
ถ้าต้องการอิสระด้วยฝีเท้าเราเองก็เช่าจักยานปั่นเลยคะ มีให้เช่าเยอะแยะทั้งจากเกสเฮ้าท์ที่เราพักหรือร้านให้เช่าราคาแพงกว่าตั๋ว Day Ticket เสียอีก จักรยานส่วนมากหน้าตาออกรุ่นแม่บ้านเอามากๆแต่…(มีแต่ดังๆ) คุณภาพปั่นลื่นปุ๊ดๆเชียวคะ หรือจะเดินสัมผัสเสน่ห์เกียวโตอย่างใกล้ชิด ได้ความรู้สึกที่อัศจรรย์เช่นกัน เดินคนเดียวสนุกว่ามีเพื่อนคนญี่ปุ่นเดินด้วยนะคะ ขอบอก เพื่อนชาวญี่ปุ่นตัวเล็กขาสั้นก็จริงแต่พวกเธอเดินยังกะไล่ควาย ตอนแรกนึกว่ารีบขึ้นรถที่ออกตรงเวลาเป๊ะๆและไม่รอเหมือนรถบ้านเราหรืออะไรที่บ้านเราเรียกว่าต้องรีบๆ เปล่าคะการเดินลิ่วๆตัวปลิวคือกิจวัตรและพฤติกรรมประจำชาติของคนญี่ปุ่น จากประสบการณ์ที่เพื่อนเดินทิ้งห่างเราเป็นสิบเมตร ถ้าข้ามถนนบางทีเหลียวหาไม่เจอ มองหา อ้าว!! อยู่ฝั่งโน้นแล้ว ดีที่ไม่ใช่แฟน หากมาเดินแล้วทิ้งห่างเราแบบนี้โกรธกันตายเลย ฮาๆๆ