สมัยเด็กเช่นกันเราชอบมาก ยังจำฝังใจหนังตะลุงจากภาคใต้มาแสดงให้ดู หวังมาตลอดว่าอยากดูอีกครั้ง มีบุญได้ดูในงานหุ่นนานาชาติที่เชียงใหม่เมื่อสองสามปีที่ผ่านมา และที่เปิดโลกถือเป็นโบนัสอีกอย่างคือ “หนังใหญ่” หนังใหญ่เป็นศิลปะชั้นสูงหาดูได้ยาก ด้วยหลากหลายเหตุผล ทำให้เราสนใจอยากรู้ อยากเห็นเพิ่มขึ้น ทราบว่าที่ระยองมีมรกดกของชาติชิ้นนี้ด้วย (สมเด็จพระเทพฯโปรดเกล้าทรงเป็นองค์อุปถัมป์) 
เราเลยตามไปดูที่วัดบ้านดอน เป็นพิพิธภัณฑ์ที่เก็บรวบรวบหนังใหญ่กว่าสองร้อยชิ้น บางชิ้นเก่ามากขาดรุ่งริ่งเก็บในตู้แสดง พร้อมประวัติเรื่องราว และบางชิ้นเก่าด้วยแบบวิธีการทำและบางชิ้นเก่าแต่มีวิธีการทำใหม่ๆ รวมถึงหนังใหญ่ที่เก็บไว้สำหรับใช้แสดง เราว่าของดีๆแบบนี้ทางรัฐควรจัดงบประมาณเข้าจัดเก็บและอนุรักษ์
ข้างๆมีหนังวัวตากแห้งสำหรับทำตามขั้นตอนด้วย หนังใหญ่ทำจาหหนังวัว หนังควายคะ ขนาดใหญ่และหนักสมชื่อ คนที่เล่นนอกจากต้องซ้อมแสดงท่าอ่อนช้อยแล้วต้องกล้ามโตๆด้วย วันที่เราแวะมาตอนเช้ามีพิธีไหว้ครู ดีใจที่ทราบว่ามีการถ่ายทอดศิลปะหนังใหญ่สืบเป็นรุ่นๆด้วย เจ้าหน้าที่แจ้งว่าถ้าต้องการชมเป็นหมู่คณะยินดีมาเปิดแสดง แนะนำให้โทรจองและตระเตรียมล่วงหน้าสักหนึ่งสัปดาห์ 
และแต่ละปีได้จัดงานประจำปีหนังใหญ่บ้านดอนกลางลานวัดทุกปีช่วงสงกรานต์ปีใหม่ไทยด้วย เสียดายเราพลาด
ได้เก็บภาพบางส่วนในพิพิธภัณฑ์มาฝากคะ มาที่นี่แวะใหว้พระ เสร็จแล้วเดินมาด้านหลังของวัด มีบริการนวดไทยด้วยนะคะ แวะก่อนเดินทางกลับคะ