หลังจากเราเตร็ดเตร่แถวรอบนอกเมืองเกียวโตหลายวันแล้ว เช้านี้ก็ได้เวลาพาตัวเองเข้าใจกลางเมืองเสียที เราจองห้องพักแบบเรียวกังในย่านโกโจ นั่งรถเมล์ไม่กี่แยกไฟแดงแล้วเดินข้ามแม่น้ำคะโมะ ตอนข้ามสะพานทำให้เรารู้สึกว่าลักษณะภูมิประเทศการตั้งเมืองคล้ายกับเมืองเชียงใหม่มาก มีแม่น้ำและภูเขา ความต่างก็ตรงที่เกียวโตมีทุกสิ่งทุกอย่างที่เชียงใหม่ฝันจะมีในอีกสามสิบหรือห้าสิบปีข้างหน้า
เราชื่นชอบคำกล่าวเดิมๆเรื่องความสุนทรีย์ริมตลิ่ง สามารถซึมซาบได้จากแม่น้ำคะโมะสายนี้ไม่ว่าจะเดินฤดูใหนหรือช่วงใหนของวัน แค่เดินข้ามสะพานเรารู้เราสัมผัสได้น้ำที่ใสไหลเรื่อยๆ ทางสัญจรริมตลิ่ง ต้นไม้เขียวขจี ว่ากันว่าเส้นทางริมตลิ่งนี้ยาวทอดไปเกือยสามสิบกิโลเมตร ทำให้รู้สึกอยากให้เชียงใหม่มีแบบนี้บ้าง 
ข้ามสะพานมาไม่ไกลเพื่อรับกุญแจจากร้านอาหาร Gojo ที่เราจองห้องพักแบบเรียวกังไว้ รับกุญแจ แล้วเข้าซอยอีกนิดหน่อยไปยังเกสเฮ้าส์ เงียบสงบ สะอาด รู้สึกได้ว่าทั้งนักท่องเที่ยวและคนท้องถิ่นอยู่กันอย่างกลมกลืนเป็นชุมชนที่ดี เกียวโตได้ขึ้นชื่อว่าเป็นมิตรและปลอดภัยสำหรับผู้หญิงเดินทางคนเดียว ได้ยินแบบนี้แล้วใจชื้น
